Azi e una din zilele alea aiurea, cand simt ca nimic nu are sens, cand imi simt capul greu si amitirile curg repede si dureros, nu am timp sa respir, si simt ca ma inec cu propriile`mi cuvinte. Zile in care ma prabusesc in pat, cu capul pe perna, cu castile in urechi, si nu vreau sa ma gandesc la nimic, si simt cum lacrimile`mi uda obrajii reci, mainile imi sunt inghetate, si`am uitat cum sa ma incalzesc, vreau doar sa plang, si sa nu ma mai opresc.Uneori imi urasc gandurile, e inevitabil, ma ranesc, imi aduc aminte de noi, de tot , sunt satula sa ma tot gandesc la viitor, sa incerc sa fac sa fie bine, si nu mie, nu, aici nu e vorba de mine,  niciodata n`a fost, nu mai stiu cum e sa ma gandesc la mine, am uitat, am renuntat, ca e greu, sa fiu tot singura mereu. Toti judeca dupa ca vad, dar niciodata, dupa ce simt, de mine, nimeni n`ar sti ce sa zica, pentru ca toti ma vad zambind, n`am lasat nimic sa ma doboare, am zambit mereu indiferent de situatie, ca mi`a fost bine sau greu , n`am stiut sa ma opresc in loc, am mers mai departe, si uneori , imi fac singura dreptate, n`am asteptat, nimic de la nimeni, chiar daca majoritatea ma dezamagesc, sunt putini pe care`i stiu alaturi ,si  pentru mine ei sunt totul, urasc sa`i vad tristi, nu suport, si ma urasc pentru momentele in care nu`i pot ajuta, si totusi voi fi acolo pentru ei indiferent de orice. 
[ E doar o alta zi, in care mi`am pierdut  ideea. Moralul e la pamant. Si muzica [ in cazul meu ], e cheia. :] ].
[Doar atat, pentru azi. Sunt confuza, si gandurile tot nu inceteaza, nici nu stiu ce logica as putea urma, dar va fi bine, stiu , nu ma intreba de ce, pur si simplu stiu .... ].